SYBARIS

SYBARIS
I.
SYBARIS
M. Graeciae oppid. inter Crathin et Sybarim amnes, ab Achivis conditum, Diodor. Sic. l. 12. Olymp. 17. An. 45. Urb. Cond. qui post Troiae excidium vi tempestatis eo fuerunt appulsi. Nunc in ruinis. Situm erat in ora Sinus Tarentini, inter ostia Sybaris et Crathis, Baudrand. Huius olim tanta fuit potentia, ut quaternas proximas rexerit gentes, et 25. urbes suo subdidetit imperio, et contra Crotoniatas 100. hominum milia armârit, annô 4. Olymp, 67. Strabo l. 6. qui illos, sub Milonis auspiciis, vicerunt, utbe eversâ, An. 244. Urb. Cond. Sed haec a Sybaritis denuo exstructa, An. 308. Thessali auspiciis, qui Sybaritatum reliquias collegerat: illi autem post sexennium a Croroniatis iterum eiecti sunt. Annô demum 3. Olymp. 83. Athenienses urbem rursus instaurârunt, prope Sybarim antiquam, ad scaturiginem Thuria vocatam, unde urbs Θούριον dicta, Latine Thuriorum nomen accepit, coloniis Atheniensium mire aucta. Hi, initâ cum Croroniatis amicitiâ, Remp. bene administrârunt. A Romanis tandem, deductâ an. Urb. Cond. 560. coloniâ, Copiae nomen habuit. Unde in eorum nummis, tam ΣΓΒΑΡΙΤΩΝ et ΘΟΓΡΙΩΝ legitur, quam ΚΟΠΙΑ, cum cornu copiae, apud Ioh. Marshamum Canone chron. Sec. XVII. ubi de Magna Graecia, ex Goltzio Tab. 29. 35. Rudera eius, prope Sinum Tarentinum, Sibari ruoinata. Diod. Sic. Bibl. Hist. Athen. l. 7. c. 12. et 13. senec. l. 12. de Ira. Euseb. Plin. l. 3. c. 11. etc. Eius quoque meminit Ovid. Met. l. 15. v. 51.
Praeterit et Syharim, Salentinumque Neaethum.
Postea Thurium, ut dictum, et Copiae vocabatur. Steph. ex Strab. Θούριοι, πόλις Ι᾿ταλίας, ἡ πρότερον Σύβαρις, ὕςτερον δὲ Κωπίαι. Dionys. v. 372.
Ε᾿ςτὶ δέ τοι κἀκεῖθι Διὸς μέγα χωσαμένοιο
Δειλαίη Σύβαρις, ναέτας ςτενάχουϚα πεσβντας,
Μῃναμένους ὑπὲρ αἶϚαν ἐπ᾿ Α᾿λφειοῦ γεράεςςι.
Ubi quam exitii causam innuat Poeta, dum eos Iove valde iratô pernsse indicat, hoc postea subiciens de furiosâ Olympicorum praemiorum cupiditate, vix satis constat. Narrat verô Eustathius, eos τὰ εν ναῷ ἀναθήματα, dona Iovi Olympio dedicata, ditipuisse; quae Dionysio Α᾿λφειοῦ γέρα vocantur, quod Iovis Olympii templum positum esser in Olympia, quae et Pisa, Elidis urbe, quam Alpheus fluv. alluit: urbi autem Olympiae nomen impositum ferunt ab Olympo monte vicino, Thessalico Olympo cognomine, teste Strab. l. 8. Haec quidem commodissima videtur inter pretatio, si quâ melioris historiae fide firmetur. Receptius tameu est (quod non modo Eustathius, verum et Stephanus περι πολ. aliique tradunt) cos oraculô monitos, Sybarin tunc interituram, cum hominem plusquam Deum colerent, idque evenisse cum ab hero servus flagris caesus primo in templum confugeret, nec tamen dominus a verberibus temperaret, cum vero ad herilis patris sepulchrum confugeret, tum demum, monumenti paterni veneratione, abstineret. Hinc, Iove iratô, in perditissimam luxuriem eos ruisse fuerunt, quam proximam fuisse exitii causam apud omnes constat. Oraculum, de quo modo dictum, ab Erasmo in Chiliad. e Stephano recitatur:
Εὔδαιμον Συβάριτα, πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεὶ,
Ε᾿ν θαλίῃσι θεῶν τιμῶν μεν´ος αἰὲν ἐόντων.
Εὖτ᾿ ἂν δὴ πρότερον θνητὸν θειοῖο σεβίζῃ,
Τηνίκα σοι πόλεμός τε καὶ ἐμφύλιος ςτάσις ἕξει.
Ceterum de luxu et mollitie Sybaritarum Plut. hoc refert in convivio 7. Sap. Συβαρῖται, ὡς ἔοικε, πρὀ ενιαυτοῦ τὰς κλήσεις ποιοῦνται τȏυ γυναικῶν, Ο῞πως ενμένοιντο κατα ςχολην` παρασκεναϚμέναι ἐςθῆτι καὶ χρυσῷ φοιτᾶν ἐπὶ τὸ δεῖπνον. Zenobius Cent. 5. Συβαριτικὴ τράπεζα ῾ἀντὶ τȏυ εν πολυτελεία. Τρυφητοὶ γὰρ οἱ Συβαρῖται. Idem ibidem, uti quoque Diogenianus, Cent. 8. Συβαρῖται διὰ πλατείας᾿ παροιμία ἐπὶ τȏυ συβαρῶς πορευομένων. Vide Cluverium de Ital. Antiq. l. 4. c. 14. Nic. Lloyd. Hinc Syaritis. Ovid. l. 2. Trist. v. 417.
Nec qui composuit nuper Sybaritida fugit.
Ubi opus intelligit Hemitheontis cuiusdam cinaedi, de generibus voluptatum, et obscenarum libidinum. Vide quoque infra voce Thuriae. Addam hic, quod hi in deos retulêre puerum cruribus hircinis, tamquam Silvanum quendam. Natus is erat ex capratio Carathide et capra; quam cum flagitiose deperiret Crathis, in somno interfectus est ab hirco, rivali suo: de quo impuro amore ac numine, vide Aelian. de Animal. l. 6. c. 42. Voss. de Idolol. Or. et progressu l. 1. c. 40. Hinc Sybariticus missus, apud Lamprid. occurrens, in Helingabalo, c. 30. Sybariticum missum semper exhibuit ex oleo et garo: quem quô annô Sybaritae repererunt, perierunt. Plura de Sybaritis, apud Salmas. ad Solin.
II.
SYBARIS
Medi cuiusdam servus, Iustin. l. 1. c. 6. Ubi MS. Sebares. Sed legendum Soebares. Is autem est Oebares, Graece Οἰβάρης, utrumque enim dicitur. Sic Androcottos. Sandrocottos, Merdis, Smerdis, Osthanes Aeschylo est Σωςθάνης. Vost. in Iustin. loc. cit.
III.
SYBARIS
quae Cochile, teste Barriô, et Sabaro reste Mazzellâ, fluv. M. Graeciae, ex sinib. Brutiorum apud Muranum oriens, ac in sinum Tatentinum non longe a Crathi fluv. sese exonerans, Ferrar. Oritur ex Apennino, in Calabria citeriore et in Sinum Tarentinum se exonerat, Baudrand. Eius aqua oves et boves nigros facit, sicuti contra Crathis albos. Plin. l. 31. c. 2. Aristorel. in Mirandis: Ο῾ μὲν οὖν Σύβαρις τοὺς πίνοντας ἀπ᾿ αὐτοῦ πτυρτικοὺς εἶναι ποιεῖ ὁ δὲ Κρᾶθις τοὺς ἀνθρώπους, λουμένους. Idem habet strabo l. 6. Pythagoras apud Ovid. Met. l. 15. v. 315.
Crathis, et huic Sybaris nostris conterminus arvis,
Electro similes facium auroque capillos.
Nic. Lloydius.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Sybaris — (griechisch Σύβαρις) war eine griechische antike Stadt am Golf von Tarent. Ihre Reste wurden in den 1960er Jahren auf dem Gebiet der Gemeinde Cassano allo Ionio lokalisiert. Antike Münze aus Sybaris mit einem Stierbild (vor 510 v. Chr.) …   Deutsch Wikipedia

  • Sybaris — (Greek: polytonic|Σύβαρις) was a celebrated city of Magna Graecia on the western shore of the Gulf of Taranto. The wealth of the city in the 6th century BC was such that the Sybarites became synonymous with pleasure and luxury. The modern town of …   Wikipedia

  • SYBARIS — Colonie grecque d’Italie du Sud, fondée en SYBARIS 709 selon Eusèbe, mais plutôt en SYBARIS 720 selon le pseudo Skymnos. Le site de Sybaris fut découvert seulement en 1969, à trois mètres sous les alluvions du fleuve Crathis. L’œciste (fondateur) …   Encyclopédie Universelle

  • Sybaris — SYBĂRIS, is, oder idis, Gr. Σύβαρις, ιος, oder ιδος, war ein grausames Ungeheuer, welches sich in einer Höhle des Parnasses aufhielt, und von dar Menschen und Vieh hinweg raubete und fraß. Man fragete das Orakel um Rath, wie ihm zu steuern wäre;… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Sybăris — Sybăris, berühmte, von Achäern um 720 v. Chr. gegründete griechische Pflanzstadt in der italischen Landschaft Bruttium, nahe der Küste des Tarentinischen Meerbusens am Sybaris (jetzt Coscile), gelangte durch die Fruchtbarkeit ihres Gebiets und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Sybăris [1] — Sybăris, weiblicher Unhold, hauste am Parnaß bei Krissa, wo sie schöne Jünglinge u. Thiere fraß. Endlich stürzte sie Eurybalos, als sie eben den Alkyonens verzehren wollte, vom Felsen herab, u. an der Stelle entsprang die Quelle S …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sybăris [2] — Sybăris, 1) Quell bei Bura in Achaia; 2) Nebenfluß des Crathis in Lucanien; Pferde, welche daraus trauten, wurden scheu; j. Sibari od. Coscile; 3) Stadt an der Küste Lucaniens (Unteritalien), zwischen der Vorigen u. dem Crathis; sie soll 720… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sybaris — Sybăris, eine im 8. Jahrh. v. Chr. von Achäern gegründete Stadt in Unteritalien, am Flusse S. (jetzt Coscile), einem Nebenflusse des Krathis (jetzt Crati), wegen der Schwelgerei ihrer griech. Einwohner (Sybarīten) sprichwörtlich; 510 v. Chr.… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Sybaris — Sybaris, trözenisch achäische Kolonie in Lucanien, vor 700 v. Chr. gegründet, wurde reich und durch Ueppigkeit sprichwörtlich, 510 aber von den Krotoniaten zerstört …   Herders Conversations-Lexikon

  • Sybaris [1] — SYBĂRIS, ĭdis, einer von des Aeneas Partey, welchen Turnus unter andern mit niedermachete. Virgil. Aen. XII. v. 363 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Sybaris — [sib′ə ris] ancient Greek city in S Italy, famed as a center of luxury: destroyed 510 B.C …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”